De gemeente ’s-Gravenhage heeft een makelaar terecht mogen weigeren als deskundige bij de taxatie van een woning. Zo luidde het vonnis van de rechtbank. Deze taxatie was nodig voor de heruitgifte van grond in erfpacht. Volgens de algemene voorwaarden moeten de gemeente en de erfpachter overeenstemming bereiken over de persoon van de deskundigen. De gemeente kon niet instemmen met de persoon die de erfpachter aandroeg. Zij kon dit ook gemotiveerd aantonen.
Situatie
Eiser is erfpachter van een perceel grond met woning waarvan de gemeente Den Haag bloot-eigenaar is. De gemeente heeft voor een heruitgifte van de erfpacht aan eiser een aanbod gedaan. Eiser is het niet eens met het bod van de gemeente en wenst een taxatie van de grondwaarde door drie deskundigen. Op de website van de gemeente staat dat beide partijen dan een deskundige aanwijzen. Samen wijzen die een derde aan. Eiser heeft een deskundige aangewezen. De gemeente weigert deze persoon, omdat de door eiser aangewezen deskundige niet onpartijdig en niet onafhankelijk zou zijn. De gemeente is in een juridische procedure verwikkeld geweest, waarbij de taxatie van een kantoor-genoot van de gewenste makelaar in het geding was. Daarin stond vast dat de makelaar niet professioneel had gehandeld. Op de website van betreffend makelaarskantoor staat ook: “De ervaring leert (…) dat de gemeente aan erfpachters vaak te dure verleningsaanbiedingen stuurt”. De gemeente verwijst naar de Algemene Voorwaarden bij de erfpachtsovereenkomst. Daarin staat: “De deskundigen worden benoemd door de Burgemeester en Wethouders en erfpachter of, indien beide partijen niet tot overeenstemming omtrent de benoeming geraken kunnen, op verzoek van de meest gerede partij door de Arondissementsrechtbank te ’s-Gravenhage.” Hieruit volgt volgens de gemeente dat tussen partijen overeenstemming moet zijn over de deskundigen. Eiser meent dat de gemeente de door hem aangewezen deskundige niet mag weigeren. Uit het beleid van de gemeente volgt niet dat partijen overeenstemming hoeven te hebben over de persoon van de deskundige. Eiser vordert bij de rechtbank toelating van zijn deskundige.
Oordeel rechtbank
De rechtbank geeft de gemeente gelijk. Artikel 23 lid 2 van de Algemene Voorwaarden veronderstelt dat de gemeente en de erfpachter overeenstemming bereiken over de persoon van de deskundigen. De rechtbank is dus met de gemeente van oordeel dat zij, mits op redelijke grond, zoals de gemeente zelf ook als uitgangspunt neemt, een makelaar als deskundige kan weigeren. Zoals geldt voor een in een gerechtelijke procedure te benoemen deskundige, mag ook van een door een partij aangewezen deskundige in zijn algemeenheid worden verwacht dat hij onafhankelijk, onpartijdig en niet vooringenomen is. Uit het vonnis en het arrest van de eerder genoemde procedure blijkt dat die makelaar niet professioneel had gehandeld. Dit geldt temeer, omdat het makelaarskantoor op zijn website ermee adverteert dat met de door haar gehanteerde taxatiemethode zeer waarschijnlijk een lagere grondwaarde zal worden vastgesteld. De gemeente heeft op valide gronden haar instemming aan de aanwijzing van het makelaarskantoor mogen onthouden.
Tip:
Let bij taxaties op het doel van uw taxatie. Bij een taxatie die geldt als bindend advies mag u zich zeker niet laten leiden door een belang van uw opdrachtgever.
Rechtbank Den Haag 13 mei 2015. Publicatie volgt.
Auteur: Piet-Hein van Spanje
mr P.H.N. (Piet-Hein) van Spanje
E-mail: pvspanje@aens.nl
T: 085 – 48 77 403