Burgemeester en wethouders kunnen voor een bepaalde termijn ontheffing verlenen van een bestemmingsplan. Dit kan alleen wanneer het voorziet in een tijdelijke behoefte. De ontheffing duurt maximaal 5 jaar. Na verloop van de termijn moet de ontheffinghouder de met het bestemmingsplan strijdige situatie ongedaan maken. Dat het echt moet gaan om een tijdelijke behoefte blijkt uit de volgende uitspraak van de Raad van State.
Situatie
Een tuinder exploiteert in het tuindersgebied Noordpolder in Pijnacker een tuinderij. De tuinder wil graag elf tuinbouwmedewerkers huisvesten in een bijgebouw op een perceel. Het perceel heeft de bestemming ‘Agrarische doeleinden, kassen’ en staat bewoning niet toe. De tuinder vraagt een tijdelijke ontheffing van het bestemmingsplan aan. De tuinder overlegt daarbij een brief van het uitzendbureau waarin staat dat na vijf jaar het uitzendbureau voor andere huisvesting zal zorgen. Ook stelt hij een bankgarantie dat het strijdige gebruik na vijf jaar stopt. Ondanks dat weigert de gemeente de tijdelijke ontheffing.
Oordeel rechter
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geeft de gemeente gelijk. Er is niet gebleken dat er slechts tijdelijke behoefte is aan woonruimte. De brief van het uitzendbureau en de bankgarantie geven slechts intenties en verwachtingen aan. Dat is niet genoeg. Overigens heeft Afdeling in het verleden wel aangegeven dat voor een asielzoekerscentrum wel een tijdelijke ontheffing van het bestemmingsplan kon worden verleend. Uitspraak: ABRS 1 december 2010, LJN BO5699
