Wanneer kan een ouder met minderjarige kinderen verhuizen? Op 14 november 2012 en op 12 februari 2013 heeft de voorzieningenrechter twee uitspraken gedaan over dit onderwerp.
Situatie
Regelmatig komt het voor dat een ouder na een echtscheiding met zijn/haar kinderen verhuist of wil verhuizen naar een andere stad of zelfs een ander land. De achterblijvende ouder is niet altijd blij daarmee. Die wil dat de ouder met de kinderen niet verhuist of terug verhuist. In de eerste van bovengenoemde uitspraken ging het om een moeder die na de echtscheiding naar Ierland wilde verhuizen. In de andere situatie verhuisde de moeder met twee minderjarige kinderen naar een andere stad. In het eerste geval vorderde de vader in kort geding de moeder te verbieden met de minderjarige dochter te verhuizen naar Ierland. In de tweede situatie vorderde de vader in een kort geding de moeder te veroordelen terug te verhuizen met de beide minderjarige kinderen naar een woning binnen een straal van 15 km vanaf de voormalige echtelijke woning waar de ouder woont.
In beide casus is er regelmatig contact tussen de vader en de kinderen en zorgen de vader voor de kinderen. Verder staat vast dat de moeder in casus I noch in casus II voorafgaand aan de verhuizing de vader heeft geïnformeerd of überhaupt heeft overlegd over de verhuizing.
Oordeel rechter
In de eerste situatie heeft de moeder de noodzaak van een verhuizing met de minderjarige dochter naar Ierland niet kunnen aantonen. Er wordt geen vervangende toestemming door de rechter aan de moeder verleend om te verhuizen.
In de tweede situatie heeft de moeder door de verhuizing gelijkwaardig overleg over de zorg en de opvoeding van de beide kinderen met de vader onvoldoende mogelijk gemaakt. De voorzieningenrechter beveelt de moeder binnen acht weken te verhuizen naar een woning in de regio kleiner dan 20 km van de voormalige echtelijke woning van partijen.
In beide gevallen wordt de moeder een dwangsom opgelegd voor het geval de moeder in gebreke blijft aan het rechterlijk bevel te voldoen.
Gevolgen praktijk
Deze uitspraken tonen (wederom) aan dat ouders een belangrijke beslissing, zoals verhuizen met kinderen van de ene naar de andere woonplaats (of zelfs land), alleen gezamenlijk kunnen nemen. Oòk in een situatie waarin een vader geen gezag heeft, maar het kind wel heeft erkend, zoals in situatie 1. Op de ouder rust de verplichting om het contact tussen de kinderen en de ouders na scheiding in stand te houden. Uit eerdere jurisprudentie blijkt als hoofdregel dat de ouder niet zonder toestemming van de andere ouder kan verhuizen als er sprake is van een co-ouderschapsregeling.
Uitspraken 14 november 2012, BZ2097 en 12 februari 2013, LJN BZ0350
mr ir W. (Wilma) de Jongh